เมื่อเปรียบเทียบกับกฏแห่งกรรม ที่กล่าวง่ายๆ ว่าทำอะไรก็ได้อย่างนั้น เหมือนกับที่พูดว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เพื่อให้คนเข้าใจได้ง่ายเป็นรูปธรรม แต่ในการตีความทางธรรม นั้นการทำดีไม่ได้หวังว่าจะได้อะไรดีๆ กลับมาเท่าเทียมกันแต่ที่ได้กลับมาคือได้ความสบายใจ สุขใจที่จะก่อให้เกิดความสงบ เช่นเดียวกับทำชั่วไม่ได้มองว่าจะได้ชั่วหรือสิ่งที่เลวร้ายกลับมา แต่กลายเป็นความทุกข์ใจ ความโลภ ความหลงเสียมากกว่า กฏแห่งกรรมตามกฏของนิวตัน นั้นเป็นเหมือนกฏแห่งกรรมที่เป็นวัตถุธรรม แต่กฏแห่งกรรมที่เป็นนามธรรม มักโยงไปถึงเรื่องของหลักธรรมศาสนาแห่งจิตใจเสียมากกว่า แต่โดยทั่วไปมักจะมีนัยยะทั้งสองอย่างรวมกันไป
ในกรณีที่ใครประสบชตากรรมในทางเลวร้าย ทำให้ยากลำบากแสนเข็นก็คิดตามกฏแห่งกรรมว่าบุคคลนั้น อาจเคยได้รายทำให้ผู้อื่นให้ได้ยากลำบากแสนเข็นมาก่อน จะมาแสดงให้เห็น ซึ่งการคิดเช่นนี้โดยไม่พิจรณาหาเหตุผลที่ต้องใช้ปัญหาก็ไม่ก็ให้เกิดประโยชน์ใด และอาจจะประสบปัญหาในทางเลวร้ายมากขึ้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น